Agent beschuldigt verdachte dief van ontkenning beschuldigingen

Agent Goodcop is op de zaak van een vermoedelijke inbreker, en hij gaat pas achteruit als hij de waarheid te weten komt. Hij heeft zijn ogen gericht op een jonge verdachte, een tenger tienermeisje met een onschuldige blik die haar vermeende misdaden logenstraft. De agent is vastbesloten de boel uit te zoeken, en hij is niet bang om door te duwen. Hij begint door haar te beschuldigen dat hij de beschuldigingen ontkent, maar ze staat erop dat ze de waarheid vertelt. De agent raakt geïntrigeerd door haar verzet, en hij besluit een stap verder te gaan. Hij begint haar stem in twijfel te trekken, zijn stem diep en gezaghebbend. De spanning bouwt op naarmate hij dichterbij komt, zijn ademhaling heet in haar nek. Plots neemt hij zijn uniform op, zijn uniform blootleggend aan zijn keel. Ze weet wat ze wil, maar ze neemt een harde zucht in haar mond. Met een zucht weet ze wat hij wil, maar hij kan haar helpen door zijn bekwame vaardigheden te laten zakken, maar hij weet dat hij haar veel kan helpen door zijn officier te dwingen zijn schacht in haar mond te schuiven en haar te helpen. Dit is een lust om hem te helpen maar hij kan zijn bekwamen maar meer geven.